Μακράν η χειρότερη χρονιά για τις καλλιέργειες είναι η φετινή στην Ήπειρο και ειδικά στο Νομό Ιωαννίνων εξαιτίας της μεγάλης αστάθειας του καιρού και των συνεχών βροχοπτώσεων στη διάρκεια του διμήνου Μαΐου – Ιουνίου.
Η μισή παραγωγή μηδικής έχει χαθεί, αφού δεν κατέστη δυνατόν να συγκεντρωθεί και να αποθηκευτεί σε κανονικές συνθήκες, οι σπορές καλαμποκιού έχουν πάει πολύ πίσω, το ίδιο και η πατάτα στη Χρυσοβίτσα, μεγάλες και οι ζημιές στα υπαίθρια κηπευτικά, που έχουν υποστεί επίσης καταστροφές από τον περονόσπορο. Στην Άρτα έχουν καταγραφεί ζημιές και στα ακτινίδια.
Η κατάσταση όμως είναι ακόμη πιο τραγική στα αμπέλια. Ήδη οι αμπελουργοί των Ιωαννίνων, τόσο της Ζίτσας, όσο και άλλων περιοχών όπως του Πωγωνίου οδηγούνται σε ολική καταστροφή εξαιτίας του περονόσπορου, ο οποίος είναι αδύνατο να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί. Από τη μία υπάρχει η αδυναμία κάλυψης εξαιτίας των συνεχόμενων βροχών, που «ξεπλένουν» τα ραντίσματα με φάρμακα και από την άλλη το μεγάλο κόστος των φαρμάκων που δεν μπορούν να «σηκώσουν» οι καλλιεργητές.
Κι αυτό βέβαια για τις οργανωμένες και μεγάλες σε έκταση αμπελοκαλλιέργειες, γιατί για τα μικρά αμπέλια και τις κληματαριές των σπιτιών το κόστος είναι απαγορευτικό, με αποτέλεσμα και το καλοκαίρι να μην έχει σταφύλια για τους κατοίκους των χωριών, αλλά και να μην υπάρχει δυνατότητα για παραγωγή του τσίπουρου της χρονιάς.
Οι επαγγελματίες αμπελοκαλλιεργητές βρίσκονται αντιμέτωποι με οικονομικό αφανισμό, ενώ η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη από το γεγονός ότι οι ζημιές από τον περονόσπορο δεν καλύπτονται από τον ΕΛΓΑ. Η μόνη ελπίδα τους για οικονομική κάλυψη, έστω μέρους των απωλειών της παραγωγής, βρίσκεται στη δυνατότητα αποζημίωσης μέσω του Προγράμματος Κρατικών Ενισχύσεων και της Πολιτικής Σχεδίασης Έκτακτης Ανάγκης (ΠΣΕΑ).
Όπως αναφέρει σε επιστολή του προς την εφημερίδα «Πρωινό Λόγο» αμπελοκαλλιεργητής ήδη «η Κρήτη άνοιξε το δρόμο και απαιτεί αποζημιώσεις για τις καταστροφές από τον περονόσπορο». Ζητά δε και από τους βουλευτές να ακολουθήσουν τους Κρητικούς. «Ανάπτυξη χωρίς παραγωγή υπάρχει; Παραγωγή χωρίς παραγωγούς;
Πώς θα επιζήσουν οι αγρότες το χειμώνα; Πώς θα ξαναπάρουν μπρος τα αμπέλια και τα χωράφια;», αναρωτιέται και προτείνει όπως ο νέος Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης επιληφθεί του ζητήματος και να δοθεί λύση, που να περιλαμβάνει αποζημίωση ικανή και υποστηρικτική σε όλους, ήτοι εκτός των «μεγάλων», να περιληφθούν και εκείνοι που συμπληρώνουν το εισόδημά τους με ένα μικρό αμπέλι και ένα μικρό χωράφι.
Εξίσου σημαντική όμως είναι και η πρόταση – αίτημα, να υπάρχει πλέον και επιστημονική στήριξη, «γιατί ο καιρός άλλαξε, οι καιροί άλλαξαν κι οι πολιτικές αποζημιώσεων και ανάπτυξης χρειάζονται τον επαναπροσδιορισμό τους».