Μετά από την «Ιριδα του Θεού» από την κορυφή της Μουργκάνας στην Θεσπρωτία, και ύστερα από 8 ολόκληρους μήνες αναμονής, ήρθε και πάλι το πλήρωμα του χρόνου για να ξανασχηματιστεί η «Ίριδα», αυτή τη φορά πάνω από το κάστρο του Αγίου Δονάτου στην Παραμυθιά.

Σίγουρα η περασμένη Πέμπτη έδωσε το εναρκτήριο έναυσμα σε μία σειρά από πανέμορφες κρυστάλλινες νύχτες.Αυτό το έναυσμα περιμέναμε καρτερικά με τον Κώστα για να κινήσουμε για ακόμη μία φορά, νύχτα στα μνημεία της Θεσπρωτίας.

Ο ουρανός μαρτυρούσε από πριν τις συγκινήσεις που θα ζούσαμε στις παρυφές του επιβλητικού κάστρου.Τρεις μηχανές τραβούσαν ακούραστα από τις 00:10, εκατοντάδες καρέ, την ώρα που απολαμβάναμε τους αστερισμούς με κιάλια.

Κατά τις 01:30 το τοπίο φωτίστηκε κυριολεκτικά από μία βολίδα που πέρασε από το κέντρο του γαλαξία ,αφήνοντάς μας εμβρόντητους!

Περίπου 02:30 σταματήσαμε τις λήψεις και ξεκινήσαμε τις διαδικασίες για το σχηματισμό της Ίριδας.

Ο Κώστας σκαρφάλωσε στην κορυφή των επάλξεων και απευθείας άρχισε να σαρώνει με τον φακό κατά μήκος την γαλακτική οδό.

Δεν αργήσαμε και πολύ για να καταγράψουμε απίστευτη πληροφορία που μας παρείχε απλόχερα ο πεντακάθαρος νυχτερινός ουρανός.Μία τελευταία ματιά πίσω πριν την ώρα της επιστροφής.

Δεν χρειάζεται να αναφέρω την υπέροχη θέα και τον βαθύ, σκοτεινό γεμάτο αστέρια ουρανό που αντικρίσαμε.Αυτό που μας έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν αυτό το αλλοπρόσαλλο αίσθημα ότι, παρόλο που ήμασταν εντελώς μόνοι, κάτι μας παρακολουθούσε.

Κάτι μεγαλειώδες και απόκοσμο.Δεν αργήσαμε πολύ να καταλάβουμε ότι αυτό το κάτι ήταν η Ίριδα του Κάστρου.

Φωτογραφία του Γιώργου  Μαλαμίδη